استفاده از فیلمها و سریالها به عنوان ابزاری برای یادگیری زبان خارجه
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۴۴۷۸۱
به گزارش صدای ایران، استفاده از فیلمها و سریالها به عنوان یکی از روشهای کارآمد برای بهبود مهارتهای زبانی، افزایش دایره واژگان و تسهیل درک فرهنگ و زندگی روزمره زبان مورد نظر است. در این مقاله، به بررسی اهمیت و روشهای استفاده از فیلمها و سریالها در یادگیری زبان خارجه میپردازیم.
مزایای استفاده از فیلمها و سریالها تقویت مهارت شنیداری: با تماشای فیلم های جذاب با بازیگری مثل تام هاردی، شما با لهجه، تلفظ و سرعت صحبت کردن افراد زبان مورد نظر آشنا میشوید که به تقویت مهارت شنیداری کمک میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با استفاده از این منابع، میتوانید یادگیری زبان را جذابتر و کارآمدتر کنید.
راهکارها و تکنیکهای استفاده از فیلمها و سریالهااستفاده از فیلمها و سریالها برای یادگیری زبان خارجی نیازمند روشها و تکنیکهای خاص است. در اینجا ده تکنیک موثر را برای بهترین استفاده از فیلمها و سریالها برای یادگیری زبان خارجی برایتان توضیح میدهیم:
انتخاب مناسب فیلم یا سریال: فیلم یا سریالی را انتخاب کنید که موضوعات و سطح زبانی شما را برآورده کند و با علاقهتان همخوانی داشته باشد. تمرکز بر مکالمات و جملات کلیدی: به دنبال مکالمات و جملات کلیدی در فیلم یا سریال بگردید و آنها را بازگویی کنید تا مهارت مکالمهتان تقویت شود. استفاده از زیرنویس: در ابتدا میتوانید با زیرنویس به زبان مادری یا زبان مورد نظر شروع کنید و سپس به آن بدون زیرنویس گوش بدهید تا مهارت شنیداریتان ارتقا پیدا کند. تکرار و تمرین مداوم: فیلم یا سریال را چندین بار تماشا کنید تا لغات، عبارات و ساختارهای جملاتی که نمیفهمیدید را بهتر بفهمید. یادداشت برداری از واژگان جدید: واژگان جدیدی که در فیلم یا سریال مشاهده میکنید را یادداشت کنید و برای استفاده در جملات جدید آنها را مرور کنید. گفتگو و تمرین با دیگران: صحبت کردن با دیگران درباره موضوعات و صحنههایی که در فیلم یا سریال دیدهاید، میتواند به تثبیت زبان آموخته شده کمک کند. تحلیل صحنهها و شخصیتها: تحلیل صحنهها، شخصیتها و رفتارهای آنها در فیلم یا سریال، به شما کمک میکند تا با زندگی و فرهنگ مردمان زبان مورد نظر آشنا شوید. استفاده از منابع آموزشی فرعی: به دنبال منابع فرعی مثل وبسایتها یا برنامههای آموزشی مرتبط با فیلم یا سریال بگردید که بتوانید از آنها برای تقویت مهارتهای زبانیتان استفاده کنید. تمرکز بر نحوه بیان و انتقال احساسات: در فیلمها و سریالها میتوانید نحوه بیان و انتقال احساسات را برای بهترین استفاده در مکالمات خود یاد بگیرید. تنوع در انتخاب فیلم یا سریال: از تنوع فیلمها و سریالها استفاده کنید تا با موضوعات مختلف و لهجههای متفاوت آشنا شوید و تجربههای متنوعی را داشته باشید.با استفاده از این تکنیکها میتوانید یادگیری زبان خود را با استفاده از فیلمها و سریالها بهبود ببخشید.
نتیجهگیری استفاده از فیلمها و سریالها به عنوان فروشگاه کتاب زبان خارجه میتواند یک روش جذاب و کارآمد باشد. این روش، علاوه بر ارتقاء مهارتهای زبانی، فرصتی را برای آشنایی با فرهنگ و روش زندگی مردمان زبان مورد نظر نیز فراهم میکند. بهرهمندی از این ابزار با توجه به روشهای مناسب و استمرار در تمرین میتواند به بهبود سریعتر و کاملتر مهارتهای زبانی شما کمک کند.منبع: صدای ایران
کلیدواژه: یادگیری زبان خارجه فیلم و سریال استفاده از فیلم ها و سریال ها برای یادگیری زبان فیلم یا سریال مهارت های زبانی تماشای فیلم ها زبان مورد نظر استفاده کنید تقویت مهارت روش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۴۴۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسانها سوگیری یادگیری ماشینی را بیشتر از سوگیری خود تشخیص میدهند
یک پژوهش جدید نشان میدهد که افراد سوگیری تصمیمهای الگوریتم یادگیری ماشینی را بیشتر از سوگیری تصمیمهای خودشان تشخیص میدهند. شاید بتوان از این ویژگی برای اصلاح سوگیریهای انسان استفاده کرد.
به گزارش ایسنا، از برنامههایی که تماشا میکنیم تا افرادی که استخدام میکنیم، الگوریتمها به طور فزایندهای در زندگی روزمره ما ادغام میشوند و بیسروصدا بر تصمیمهایی که میگیریم اثر میگذارند.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، هسته الگوریتمها، مجموعهای از قوانین یا دستورالعملهاست که برای پردازش اطلاعات و به دست آوردن یک نتیجه خاص طراحی شدهاند اما از آنجا که الگوریتمها از الگوهای رفتاری انسان یاد میگیرند، میتوانند سوگیریهایی را که درون ما وجود دارند، منعکس یا حتی تقویت کنند. با وجود این، یک پژوهش جدید نشان میدهد که این ممکن است زیاد بد نباشد.
«کری موروج»(Carey Morewedge) استاد «دانشگاه بوستون»(Boston University) معتقد است که این بازتاب میتواند نقاط کور سوگیری ما را روشن کند و در اصلاح رفتار نقش داشته باشد. الگوریتمهای یادگیری ماشینی بسیار موفق هستند زیرا میتوانند بیطرفانه الگوها را در مجموعه دادهها پیدا کنند اما در عین حال، سوگیریهای انسانی را نیز در دادههای آموزشی خود لحاظ کنند.
هنگامی که این سوگیریها در الگوریتمها شناسایی میشوند، میتوانند به آشکارسازی سوگیریهای بلندمدت در سازمانها کمک کنند. به عنوان مثال، شرکت «آمازون»(Amazon) سوگیری جنسیتی را در شیوههای استخدام خود بررسی نکرده بود اما با آزمایش یک الگوریتم که رزومههای جدید را براساس شیوههای پیشین استخدام شرکت ارزیابی میکرد، به این موضوع پی برد.
موروج گفت: الگوریتمها میتوانند سوگیریهای انسانی را کدگذاری و تقویت کنند اما سوگیریهای ساختاری را نیز در جامعه ما نشان میدهند.
انسانها سوگیریهای خود را تشخیص نمیدهند
موروج و گروهش در پژوهش خود نشان دادند که افراد معمولا تمایل بیشتری را به تشخیص دادن و تصحیح کردن سوگیریهای موجود در تصمیمگیری الگوریتم در مقایسه با تصمیمگیری خودشان دارند. آنها باور دارند که با دانستن این موضوع ممکن است بتوان از الگوریتمها برای رسیدگی به سوگیریهای موجود در تصمیمگیریها استفاده کرد.
انسانها به دلیل پدیدهای به نام «نقطه کور سوگیری»، برای دیدن سوگیری خود تلاش زیادی نمیکنند و بیشتر متوجه سوگیری افراد دیگر هستند. دلیل این است که ما میتوانیم در فرآیندهای تصمیمگیری خود، سوگیری را توجیه کنیم یا برای آن بهانه بیاوریم. برای ناظری که هیچ اطلاعاتی درباره فرآیند فکری یا چگونگی تصمیمگیری ندارد، سوگیریها واضحتر و بهانهجویی دشوارتر است.
موروج و همکارانش در این پژوهش نشان دادند که حتی وقتی الگوریتمها براساس رفتارهای ما آموزش داده میشوند نیز این موضوع صادق است.
تشخیص دادن سوگیری در الگوریتم سادهتر است
پژوهشگران در یک مجموعه آزمایش، از شرکتکنندگان خواستند تا سرویس «ایربیانبی»(AirBnB) و رانندگان «لیفت»(Lyft) را براساس معیارهای تشخیصی مانند تعداد ستارهها، ارزیابیها و مدت زمان حضور داشتن کنار راننده رتبهبندی کنند.
پژوهشگران معیارهای غیرتشخیصی مانند تصویر یا نام را که هیچ ارتباطی با کار ندارند، دستکاری کردند. شرکتکنندگان دو بار رتبهبندی را انجام دادند و سپس، رتبهبندیهای آنها یا رتبهبندی الگوریتم آموزشدادهشده نشان داده شد.
گاهی اوقات رتبهبندی خود شرکتکنندگان به آنها نشان داده میشد اما به آنها گفته میشد که رتبهبندی الگوریتم است. در همه سناریوها، شرکتکنندگان در مقایسه با الگوریتمها سوگیری کمتری را در رتبهبندیهای خود مشاهده کردند.
موروج گفت: مردم وقتی معتقدند که رتبهبندیها توسط یک الگوریتم انجام شده است، تمایل بیشتری به سوگیری دارند. این در حالی است که ما در واقع الگوریتم را روی دادههای آنها آموزش میدهیم و رتبهبندی الگوریتم براساس آن دادهها صورت میگیرد.
وی افزود: این به این معنا نیست که مردم انواع بیشتری از ویژگیها را در الگوریتمها میبینند، بلکه چیزهایی را میبینند که برای خودشان تهدیدکنندهتر است. بیشتر مردم نمیخواهند از نژاد در رتبهبندیهای خود استفاده کنند یا میخواهند نژاد را در آن رتبهبندی نادیده بگیرند. بنابراین، این ایده که نژاد بر آن رتبهبندیها تأثیر گذاشته، تهدیدکننده است.
در نتیجه، از آنجا که سوگیری در یک الگوریتم به عنوان تصمیمگیری ناقص خود ما تلقی نمیشود، دیدن یا اعتراف کردن به وجود آن آسانتر است. به گفته موروج، این یافته دو روش را ارائه میدهد که الگوریتمها به واسطه آن میتوانند به انسان در کاهش سوگیری کمک کنند.
وی افزود: یک روش این است که تصمیمهای خود را جمعآوری کنید و الگوها را ببینید که به شما کمک میکنند تا سوگیری را تشخیص دهید اما هنوز موانعی بر سر راه توانایی ما برای تشخیص دادن سوگیریها وجود دارد. ما انگیزههایی را برای محافظت از خود داریم.
موروج و گروهش با پیروی از این منطق، آزمایش دیگری را انجام دادند تا ببینند آیا احتمال بیشتری وجود دارد که شرکتکنندگان به اصلاح سوگیری در رتبهبندیهای خود یا الگوریتم بپردازند. پس از مشاهده رتبهبندیها، به شرکتکنندگان فرصت داده شد تا سوگیری را اصلاح کنند و احتمال بیشتری وجود داشت که اصلاحاتی را در رتبهبندی الگوریتم انجام دهند. موروج گفت: از آنجا که افراد سوگیری را بیشتر در رتبهبندی الگوریتم میبینند تا خودشان، احتمال بیشتری وجود دارد که رتبهبندیهای الگوریتم را اصلاح کنند.
موروج اذعان داشت که این پژوهش هنوز در مراحل اولیه است اما او روش ملموسی را میبیند که از طریق آن میتوان یافتهها را در آموزش دادن الگوریتم برای جلوگیری از سوگیری در دنیای واقعی ادغام کرد. وی افزود: اولین گام این است که افراد سوگیریهای خود را بفهمند و آنها را ببینند. من فکر میکنم این الگوریتمها، روش سودمندی برای ارائه دادن یک دیدگاه واقعیتر به افراد درباره میزان سوگیری آنها هستند.
این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.
انتهای پیام